مشرق- به احتمال فراوان، صحبت های معاون سابق وزیر ورزش را خوانده اید. او به نکاتی اشاره داشته و عملکرد مدیر بالا دستی خود را به طور جدی نقد کرده است. این در حالی است که یکی از نزدیک ترین یاران محمد عباسی در ورزش بود و بیان چنین مطالبی، کمی دیر و شاید ناموجه باشد. در این بین، می توان نکاتی را درباره صحبت های رسولی نژاد مطرح کرد که پاسخش بر عهده ایشان.
1. شاید جدی‌ترین نکته این باشد که اکنون زمان مناسبی برای طرح چنین مسائلی بود؟ چرا باید در دوران معرفی وزیر جدید و رفتن وزیر سابق، چنین مسائلی مطرح شود؟ آیا قبل از این، این نکات را به عباسی منتقل کرده بود یا خیر؟ وی به عنوان معاون وزیر، این موارد را باید در دوران صدارت به وزیر متذکر می شد یا اکنون که دیگر وقتن رفتن است؟ و ... ابهاماتی در این باره وجود دارد که اذهان را متوجه خود می کند و القصه، چندان هم خوشایند نیست.
2. ایشان از افزایش طرح های عمرانی و مشکلات پیش روی آنها گفته بود. اشاره ای به جا بود؛ اما به عنوان معاون مرتبط با این موضوع، چه اقدامی انجام داده است؟ نتیجه فعالیت های وی برای حوزه بودجه ورزش، چه بوده است؟ وی که معاون پارلمانی بوده، در اقناع مجلسیون برای افزایش بودجه ورزش و حل مشکلات عمرانی، چه تدبیری داشته است؟ گزارشی از فعالیت های انجام شده از سوی ایشان در این مدت، می تواند گویای نقش این معاونت در مشکلات یا حل مشکلات باشد.
3. انتقاد به برکناری برخی روسای فدراسیون ها، بی نتیجه بودن سفرهای خارجی و ... مواردی است که کسی بدان عریضه ای ندارد؛ اما باید پرسید نقش رسولی نژاد در این فرآیندها چه بوده است. نمی توان معاون یک وزیر بود و در این تصمیمی گیری ها نقشی نداشت. واقعا اگر اینقدر فاقد قدرت و اثرگذاری بود، بهتر نبود جای خود را به گزینه ای می داد که توانمندی و اثرگذاری قابل توجه و متناسب با شان این عنوان را داشته باشد؟
4. به نظر می رسد بخشی از این نقدها مربوط به معاونی باشد که نتوانسته خود به وظایف ذاتی اش عمل کند. اینکه وزیر ورزش در اداره این مجموعه با نقدهای جدی مواجه است، ریشه در عملکرد و تشخیص های غلط معاونینی دارد که بازوها و اهرم های عباسی بوده اند. کاش آقای رسولی نژاد چنین صحبت هایی را مطرح نمی کرد تا ذهنیت جامعه ورزش از ایشان، چند رنگی و متغیر نباشد!
* فرید قادری
1. شاید جدی‌ترین نکته این باشد که اکنون زمان مناسبی برای طرح چنین مسائلی بود؟ چرا باید در دوران معرفی وزیر جدید و رفتن وزیر سابق، چنین مسائلی مطرح شود؟ آیا قبل از این، این نکات را به عباسی منتقل کرده بود یا خیر؟ وی به عنوان معاون وزیر، این موارد را باید در دوران صدارت به وزیر متذکر می شد یا اکنون که دیگر وقتن رفتن است؟ و ... ابهاماتی در این باره وجود دارد که اذهان را متوجه خود می کند و القصه، چندان هم خوشایند نیست.
2. ایشان از افزایش طرح های عمرانی و مشکلات پیش روی آنها گفته بود. اشاره ای به جا بود؛ اما به عنوان معاون مرتبط با این موضوع، چه اقدامی انجام داده است؟ نتیجه فعالیت های وی برای حوزه بودجه ورزش، چه بوده است؟ وی که معاون پارلمانی بوده، در اقناع مجلسیون برای افزایش بودجه ورزش و حل مشکلات عمرانی، چه تدبیری داشته است؟ گزارشی از فعالیت های انجام شده از سوی ایشان در این مدت، می تواند گویای نقش این معاونت در مشکلات یا حل مشکلات باشد.
3. انتقاد به برکناری برخی روسای فدراسیون ها، بی نتیجه بودن سفرهای خارجی و ... مواردی است که کسی بدان عریضه ای ندارد؛ اما باید پرسید نقش رسولی نژاد در این فرآیندها چه بوده است. نمی توان معاون یک وزیر بود و در این تصمیمی گیری ها نقشی نداشت. واقعا اگر اینقدر فاقد قدرت و اثرگذاری بود، بهتر نبود جای خود را به گزینه ای می داد که توانمندی و اثرگذاری قابل توجه و متناسب با شان این عنوان را داشته باشد؟
4. به نظر می رسد بخشی از این نقدها مربوط به معاونی باشد که نتوانسته خود به وظایف ذاتی اش عمل کند. اینکه وزیر ورزش در اداره این مجموعه با نقدهای جدی مواجه است، ریشه در عملکرد و تشخیص های غلط معاونینی دارد که بازوها و اهرم های عباسی بوده اند. کاش آقای رسولی نژاد چنین صحبت هایی را مطرح نمی کرد تا ذهنیت جامعه ورزش از ایشان، چند رنگی و متغیر نباشد!
* فرید قادری
